Trad. de Arsen Arzumanyan și Vartan Martaian
Nuyn qaghaqn e | E același oraș |
---|---|
Datarkvel en poghoțneră Harazat dzer demqeriț, Yev șărgium en ciors boloră Lok stăverneră anțyali, Nuyn qaghaqn e, nuyn arevă, Sărcearană ankyunum, Bayț otar, uriș aciqer en, Antsanot otar demqer en Qaylvatsqin qo hetevum. Yev marum e mer anțyală, Tekuz vornam u khentanam Yerp seghmum em brunțqnerăs Datarkvel en poghoțneră |
S-au golit străzile De chipurile voastre dragi, Și umblă peste tot Doar umbrele trecutului, E același oraș, același soare, Și cafeneaua cea din colț, Dar alți ochi străini Și chipuri necunoscute Îți urmăresc pașii. Și trecutul ni se stinge, Chiar dacă urlu și înnebunesc Când îmi strâng pumnii S-au golit străzile |
Նույն քաղաքն է
Դատարկվել են փողոցները հարազատ ձեր դեմքերից,
Եվ շրջում են չորս բոլորը լոկ ստվերները անցյալի,
Նույն քաղաքն է, նույն արևը, սրճարանը անկյունում,
Բայց օտար, ուրիշ աչքեր են, անծանոթ օտար դեմքեր են
Քայլվածքին քո հետևում:
Եվ մարում է մեր անցյալը, ապագան էլ՝ ուշանում,
Ո՞վ է սխալը, ո՞վ է ճիշտը, էլ ոչ ոք չի հասկանում:
Քեֆի մեջ են առնետները, սերմը մեկ առ մեկ կորչում,
Հեռանում են հին տերերը, բարձրանում են վեր նորերը,
Եվ անիվը պատմության վերադառնում:
Թեկուզ ոռնամ ու խենթանամ ես այս ցավից,
Ես հավատում եմ, Տեր,
Դեռ չի չորցել արմատը մեր ծառի և դեռ կտա ծիլեր,
Որքան էլ մենք կորցնենք իրար այս խելագար կյանքում,
Մեկ մեղեդի, ծանոթ մի ձայն, մեզ կդարձնի, ձեզ կդարձնի մեր տուն:
Երբ սեղմում եմ բռունցքներս և աշխարհն եմ անիծում,
Երբ կորցնում եմ հաշտությունս, քո երգերն եմ մրմնջում,
Եվ այդ ի՞նչ է, որ հավերժ է՝ հույսը, կյանքը, թե՞ հոգին,
Չգիտեմ, պարապ խոսքեր են… Երևի այս մեղեդին:
Դատարկվել են փողոցները հարազատ ձեր դեմքերից,
Եվ շրջում են չորս բոլորը լոկ ստվերները անցյալի.
Նույն քաղաքն է, նույն արևը, և բոզերը անկյունում,
Բայց օտար, ուրիշ աչքեր են, անծանոթ օտար դեմքեր են
Քայլվածքին քո հետևում: